We hebben binnen HCC een club vrijwilligers voor de
EHBO. Het streven is om iedere zaterdag als de clubwedstrijden worden gespeeld,
een EHBO'-er aanwezig te hebben langs het veld.
Regelmatig is er voor de vrijwilligers, trainers en
coaches een opfriscursus voor sport EHBO en ook voor reanimatietechniek en
gebruik van een AED. Deze AED hangt in het clubhuis.
Ernstige blessures binnen HCC
Indien de blessure ernstig genoeg blijkt om een arts
in te schakelen, kunnen we primair terecht bij de huisartsenpost naast het
IJsselland ziekenhuis. Deze is ook in het weekend geopend, wel even bellen om
je komst te melden :
Prins Constantijnweg 2 Capelle a/d IJssel
Telefoonnummer 010 - 279 92 62
Sportcomplex uitrijden, rechtsaf, dan 2 x stoplichten
rechtsaf
Bij twijfel of zeer ernstig letsel kan altijd 112
gebeld worden.
Bij gebitsletsel
Indien er schade is aan tanden en kiezen is een
tandarts in het weekend beschikbaar:
Spoedgevallendienst van de Hollandsche IJssel en
omstreken: 010 – 29 111 27
Hier krijg je te horen welke tandarts dienst heeft.
Legitimatie en verzekeringsbewijs mee nemen.
Losse tanden / kiezen in een beker melk of water
meegeven aan het slachtoffer.
Chronische blessures
Indien een blessure wat langer bestaat en maar niet
goed geneest kan dit een chronische blessure worden. Vanaf nu is een bezoek aan
huisarts en doorverwijzingen niet nodig, er kan gebruikt gemaakt worden van een
gespecialiseerde sportartsen kring die nauw samenwerken met fysiotherapeuten
die ook gespecialiseerd zijn in sportblessures. Contact gaat via:
Buitenpoli IJsseland Nesselande
010-25 85 700 onder vermelding van sportspreekuur, Dr.
C. Dijkers (Sport Medisch Arts)
Vergoeding vanuit zorgverzekering zit in de meeste
gevallen in aanvullende pakket, zelf even navragen.
Verzwikte enkels
Heb je zwakke enkels en verzwik je tijdens je sport?
Dan is het wellicht goed om dit hulpstuk aan te schaffen : een enkelband die
vast gezet kan worden aan je schoen. Op die manier kun je nooit meer
verzwikken. De website van dit Delfts bedrijfje is : www.exo-l.com
Te verkrijgen in alle kleuren en je eigen naam erop.
Mondbeschermer
Het dragen van een mondbeschermer bij de beoefening
van risicovolle sporten werkt preventief om letsel aan (elementen van) het
gebit en het zachte mondweefsel te voorkomen. En zo voorkomt u tevens de
emotionele belasting en vaak hoge kosten dat letsel met zich meebrengt.
Mondbeschermers zijn vanaf 1 augustus 2015 verplicht bij hockey. Dit geldt voor
alle categorieën spelers (junioren/senioren) tijdens door de bond
georganiseerde wedstrijden. Tevens adviseert de KNHB om ook bij alle
hockeyactiviteiten buiten georganiseerd wedstrijdverband de mondbeschermer te
dragen.
Voorwaarden
Een goede mondbeschermer dient aan een aantal voorwaarden
te voldoen, zoals:
1.
goed vast te zitten in de mond
2.
gemakkelijk in- en uitneembaar te zijn
3.
niet te storen bij ademhaling en het spreken
4.
geen kokhalsneigingen te veroorzaken
5.
smaak- en reukloos te zijn
6.
goed te reinigen zijn
7.
voldoende stevig te zijn om bescherming te bieden
Soorten mondbeschermers
Er zijn verschillende soorten mondbeschermers die
gebruikt worden bij hockey. De meest voorkomende zijn:
· De confectiebeschermer: een kant-en-klare
mondbeschermer waarvan de confectievorm niet individueel is aan te passen. De
verschillende fabrikanten leveren diverse maten, die over het algemeen
verkrijgbaar zijn in sportzaken.
· De thermoplastische semi-individuele mondbeschermer:
een beschermer die is vervaardigd van materiaal dat bij verwarming vervormt en
bij afkoeling weer een stugge vorm aanneemt. Hierdoor kunt u de beschermer na
verwarming individueel aanpassen.
· De individueel vervaardigde mondbeschermer: een
beschermer die de tandarts individueel op maat vervaardigt op basis van een
gipsmodel op de bovenkaak en in samenwerking met een tandtechnisch
laboratorium.
Kant-en-klaar of individueel
vervaardigd?
Een mondbeschermer dient zo comfortabel mogelijk te
zitten. Individuele mondbeschermers die door een tandarts zijn vervaardigd
worden in het algemeen als het meest comfortabel ervaren. Met de huidige
technieken kan zowel in de tandwisselperiode als bij het dragen van beugels een
goede en comfortabele beschermer worden gemaakt die minstens een heel seizoen
meegaat.
Belangrijk!
· Wilt u een
mondbeschermer aanschaffen? Raadpleeg uw tandarts dan eerst voor meer
informatie.
· Haal bij een bewusteloze hockeyer altijd de
gebitsbeschermer uit de mond. De gebitsbeschermer kan namelijk de ademhaling
belemmeren.
Warming Up
EHBO, wat te doen bij:
BEWUSTELOOSHEID & STABIELE ZIJLIGGING
SUIKERZIEKTE (DIABETES MELLITUS) type II
BEWUSTELOOSHEID &
STABIELE ZIJLIGGING
Een bewustzijnsstoornis duidt altijd op een verstoorde werking van de hersenen en is een duidelijk signaal dat er iets ernstigs aan de hand is. Bewustzijnsstoornissen kunnen onder andere ontstaan door een val of slag/stoot tegen het hoofd.
Bewustzijnsstoornissen kunnen worden ingedeeld in drie stadia:
Slachtoffer vertoont verward, suf of soms ook agressief
gedrag en reageert wel op aanspreken en
pijnprikkels (=verminderd bewustzijn).
Slachtoffer reageert niet op aanspreken maar wel op
pijnprikkels (=bewusteloos).
Slachtoffer reageert niet op aanspreken en op pijnprikkels
en heeft tevens wijde oogpupillen (=diep
bewusteloos).
Actie!
Laat het slachtoffer zitten of liggen.
Maak knellende kleding los.
Praat met het slachtoffer en laat hem niet alleen. De
situatie kan zeer snel verslechteren!
Laat, bij een diepe bewusteloosheid van het slachtoffer,
iemand met kennis van EHBO en/of reanimatie de bloedcirculatie en de ademhaling
controleren en indien nodig het slachtoffer reanimeren.
Leg een bewusteloos slachtoffer in de stabiele zijligging
met de mond schuin naar de grond gekeerd. Zo voorkom je dat het slachtoffer
stikt in zijn eigen tong of braaksel.
Dek het slachtoffer af met een deken of kleding om
onderkoeling te voorkomen.
Laat een ander een arts waarschuwen!
Belangrijk!
Bij een rochelende, snurkende of piepende ademhaling wordt
de ademweg waarschijnlijk belemmerd door
braaksel, bloed of iets dergelijks. Als gevolg van een bewusteloosheid kan het gebeuren dat de
tong zich zodanig ontspant dat deze naar
achteren zakt en de keelholte afsluit. Hierdoor kan het slachtoffer niet
ademen.
Maak de ademweg vrij door:
de persoon in een stabiele zijligging te leggen;
met een gaasje of schone doek de mondholte te reinigen en/of
de punt van de tong naar voren terug te
halen.
Tip!
Met een EHBO- en/of reanimatiediploma kunt u levens redden
en staat u niet machteloos in
levensbedreigende situaties.
Een blaar kan ontstaan door:
verbranding
bevriezing
voortdurende druk of wrijving
De laatstgenoemde soort blaar zal bij hockeyers het
meeste voorkomen.
Alleen blaren die zijn ontstaan door druk of wrijving
mogen, wanneer de drukpijn te erg wordt, worden doorgeprikt. Soms moet een
bloedblaar door een te grote onderhuidse druk en ondraaglijke pijn doorgeprikt
worden. Dit moet echter altijd door een arts gebeuren!
Actie!
Een dichte blaar dakpansgewijs afplakken met reepjes
kleefpleister (zie tekening 1).
Wanneer de drukpijn ondraaglijk is dient de blaar
doorgeprikt te worden.
Ontsmet de blaar vooraf met ontsmettingsmiddel
(jodium/betadine‚).
Prik de blaar door met een blarenprikker of steriele
naald (naald even in een vlam houden; niet zwart laten worden). Prik de blaar
op twee plaatsen aan de rand door (zie tekening 2).
Druk het vocht eruit met een steriel gaasje.
Doe ontsmettingsmiddel op de blaar en dek hem af met
een wondpleister of een sterielgaasje met stroken kleefpleister.
(Herhaling) voorkomen!
Sokken zonder naden en gestopte gaten voorkomen
blaren.
Blaren worden vaak veroorzaakt door niet goed passende
schoenen.
Bloed kan een transportbron zijn voor allerlei
infectieziekten zoals AIDS, Hepatitis B, etc.
Goede bloedhygiëne is daarom zeer belangrijk. Ook bij
hockey bestaat er een reële kans op besmettingsgevaar bij (het verzorgen van)
wonden.
Besmettingsgevaar is te voorkomen door:
Voor het sporten wondjes steriel af te plakken met
waterafstotende pleisters;
Bloedcontact te vermijden;
Gebruikt materiaal (gaasjes, handschoenen, etc.)
direct weg te gooien in een daarvoor bestemd emmertje of bakje;
Voor en na het verzorgen van wonden de handen te
wassen met desinfecterende zeep;
Bij het verzorgen van uitwendige wonden handschoenen
gebruiken;
IJspakkingen te gebruiken in plaats van een waterzak
of spons;
Een waterspons niet te gebruiken voor bloedende
wonden;
Te zorgen voor een complete EHBO-kist (zie pag. 25,
van het deel Hockey Veilig & Gezond) zodat er voldoende materialen zijn om
wonden te behandelen;
Te zorgen dat er altijd een "bloedshirt” aanwezig
is (een bloedshirt is een schoon shirt dat een hockeyer kan aantrekken als zijn
eigen shirt bloedvlekken bevat);
Een sporter met een niet te stelpen wond (tijdelijk)
uit te sluiten van deelname;
Spelers voor injecties te verwijzen naar een arts.
Belangrijk!
Indien tijdens een wedstrijd een hockeyer een wond
heeft opgelopen krijgt deze de tijd om de wond afdoende af te dekken en om het
lichaam en de kleding bloedvrij te maken. Dan mag een andere speler (tijdelijk)
de plaats van het slachtoffer in nemen.
Door een hoog opkomende elleboog, een hoge stick of
een opspringende bal kan een bloedneus ontstaan. In ernstiger gevallen kunnen
de neusbotjes breken of kan er een bloeduitstorting in het neustussenschot
ontstaan.
Actie!
Laat het slachtoffer zitten met het hoofd iets
voorover (schrijfhouding).
Laat de neus één keer snuiten.
Knijp de neusvleugels op het neustussenschot (onder
het harde gedeelte van de neus) dicht.
Houd dit 10 minuten vol.
Gebruik witte watten, steriele gaasjes of een schone
handdoek om het bloed op te vangen.
Raadpleeg een arts wanneer de bloeding na 10 minuten
nog niet gestelpt is. Ook bij een scheve neus of het dichtzitten van de neus
dient u een arts raad te plegen.
Belangrijk!
Bloed kan besmettelijk zijn! Gebruik handschoenen en
laat het slachtoffer schone kleren aantrekken.
De volgende verschijnselen kunnen duiden op een breuk
of ontwrichting:
pijn
onvermogen het getroffen lichaamsdeel te gebruiken
zwelling
soms een abnormale stand, abnormale beweeglijkheid of
uitwendige wond
Let op! Een leek kan het verschil tussen een
botbreuk en ontwrichting vaak niet zien.
Ook op het hockeyveld komen sleutelbeenbreuken voor.
Het slachtoffer klaagt over pijn in de schouder en soms hangt de ene arm lager
dan de andere. Let wel, het is ook mogelijk dat de arm uit de kom is.
Actie!
Zorg voor deskundige hulp!
Houd het getroffen lichaamsdeel onbeweeglijk.
Geef steun en rust.
Bij onderarm, pols of hand door een mitella (zie
tekening 1).
Bij elleboog, bovenarm, sleutelbeen of schouderblad
door een brede das (zie tekening 2). Bij een breuk van been op heup door een
dekenrol of ander stevig voorwerp (zie tekening 3).
Leg bij een open botbreuk, wanneer de wond zichtbaar
is en vrij van kleding, een snelverband aan. Leg het snelverband voorzichtig op
de wond. Plak de boven- en onderkant van het snelverband af om verschuiven te
voorkomen. Knip de zwachtels van het snelverband af en plak het snelverband aan
de overige zijden dicht met kleefpleister.
Chronische blessures ontstaan in de regel door
overbelasting. Oorzaken van overbelasting zijn:
Het te snel opvoeren van de sportbelasting;
voortdurend eenzijdige bewegingen;
grote en langdurige belastingen;
combinatie van sport en (zwaar) werk;
het dragen van verkeerd of versleten schoeisel.
Een acute blessure kan chronisch worden wanneer een
sporter te lang met het letsel blijft doorlopen. Als gevolg van een chronische
blessure is de kans op een herhaling van de acute blessure veel groter.
De verschijnselen van een chronische blessure zijn te
verdelen in vier fasen van ernst:
Alleen pijn na sportbeoefening.
Ook pijn bij aanvang van sportbeoefening.
Ook pijn gedurende sportbeoefening.
Zelfs pijn in rust.
Actie!
Bij pijn de dag na sportbeoefening en/of aan het begin
van de warming-up (fase 1 en 2):
1,5 tot 2 weken rust.
Verwijs hockeyers met klachten, zoals genoemd in fase
3 en 4, altijd door naar een arts.
Besteed extra aandacht aan een goede warming-up
(inclusief rekoefeningen).
Epilepsie is een chronische ziekte van de hersenen.
Een epilepsieaanval ontstaat door een abnormale prikkeling van een gebied in de
hersenen. Epilepsie is te verdelen in twee soorten: de grand mal en de petit
mal (absence). Bij een petit mal kun je als hulpverlener niets doen. Het
slachtoffer is dan kortdurend afwezig (dagdromen). Bij een grand mal ligt dat
anders. Bij een grand mal kunnen slachtoffers plotseling bewusteloos raken en
maken zij schokkende bewegingen met armen en benen. Soms krijgen slachtoffers
van een epilepsieaanval (bloederig) schuim om de mond en dikwijls laten ze de
urine lopen. De meeste aanvallen zijn na enkele minuten over.
Actie!
Zorg dat het slachtoffer zich niet kan verwonden.
Maak daartoe de directe omgeving vrij van obstakels.
Leg iets zachts onder het hoofd of houd het hoofd
zodanig vast dat tegen de grond stoten onmogelijk is.
Probeer het slachtoffer niet in bedwang te houden,
maar begeleid eventuele bewegingen van armen en benen.
Zorg dat het slachtoffer goed kan blijven ademen.
Maak knellende kleding los.
Een flauwte is een kortdurende vermindering van het
bewustzijn, doordat de bloedtoevoer naar de hersenen even is afgenomen. Een verminderde
bloedtoevoer kan worden veroorzaakt door: honger, uitputting, bloedarmoede en
psychische oorzaken zoals emotie/schrik.
Een flauwte kun je meestal zien aankomen. Het
slachtoffer wordt bleek, gaat zweten en geeuwen en wordt eventueel duizelig.
Actie bij dreigende flauwte!
Laat het slachtoffer liggen en zorg voor frisse lucht.
Actie!
Laat het slachtoffer rustig liggen.
Zorg voor frisse lucht.
Maak knellende kleding los.
Laat het slachtoffer nadat hij is bijgekomen nog
ongeveer 10 minuten liggen.
Geeft het slachtoffer daarna wat te drinken.
Wanneer het slachtoffer na enkele minuten nog niet bij
bewustzijn is, schakel dan een arts in en behandel het slachtoffer als een
bewusteloze
Tekenen waar de begeleiding alert op moet zijn:
Buiten bewustzijn raken (ook al duurt het maar kort)
Verdoofd, suf of duizelig optreden
Verward gedrag
Traag in het beantwoorden van vragen
Ongecoördineerde of onhandige bewegingen
Ongewoon gedrag
Vergeetachtigheid (bijv. van aanwijzingen)
Scoort onvoldoende op oriëntatietest (zie bijlage)
Scoort onvoldoende op geheugentest (zie bijlage)
Klachten van de sporter
Verward/ niet helder gevoel
Misselijkheid
Evenwichtsproblemen of duizeligheid
Dubbel of slecht zicht
Hoofdpijn
Extra gevoeligheid voor licht of geluiden
Pas op
Symptomen kunnen verergeren bij inspanning
Kijk goed voor meer informatie in bijlage III:
Hersenschudding: herken direct wat er mis is!
Een kneuzing kan ontstaan door een harde aanraking met
een bal of stick. Als een gewricht omzwikt (b.v. enkel of knie) kunnen het
kapsel en de banden rondom het gewricht uitrekken of zelfs scheuren.
Dit noemen we een verstuiking of verzwikking. Een
kneuzing of verstuiking gaat (vaak) gepaard met:
zwelling;
(blauwe) verkleuring;
pijn;
onvermogen het getroffen lichaamsdeel te gebruiken.
Actie!
Pas de ICE-regel toe:
ICE = Koel met water, ijs of cold-pack gedurende
minimaal 10 minuten
(leg altijd een doek tussen huid en ijs of cold-pack).
I = Immobiliseren; zorg dat het lichaamsdeel niet
beweegt of
gebruikt wordt om op te steunen.
C = Compressie; laat een drukverband aanleggen, bij
voorkeur door een
EHBO-er (zie tekening op pag. 22)
E = Elevatie; leg het lichaamsdeel, indien mogelijk,
hoog.
Laat de hockeyer het koelen de eerste 48 uur enkele
malen per dag herhalen.
Adviseer de hockeyer om bij aanhoudende pijn, (twijfel
over) een botbreuk en/of ernstig bandletsel een arts te raadplegen.
Belangrijk!
Ook ribben kunnen gekneusd raken. Wanneer dit het
geval is kunnen zich ademhalingsproblemen voordoen.
Leg bij een kneuzing of verstuiking een drukverband
aan met synthetische watten en een cambriczwachtel. De watten moeten aan beide
kanten uitsteken, alles moet bedekt zijn en de zwachtel moet niet te strak
worden aangebracht. Voor een enkelverstuiking, het meest voorkomende sportletsel,
gaat dat als volgt:
(Herhaling) voorkomen!
Goede schoenen verkleinen de kans op enkel- of
knieletsel, informeer bij de gerenommeerde sportzaak.
Tapen van gewrichten of het dragen van een brace kan
blessures voorkomen. Bij tapen worden er zodanig stroken tape aangelegd dat de
gewrichtsbanden extra steun krijgen. Tapen is vrij kostbaar bij langdurig
gebruik. Een brace heeft hetzelfde effect als een goed aangelegd tapeverband.
Volledig herstel is de beste methode om herhaling van
een blessure te voorkomen. Revalidatie- en aangepaste trainingen bevorderen het
herstel. Een SMA of SGA kan sporters en begeleiders hierover uitstekend
voorlichten.
Kramp is een veelvoorkomend verschijnsel. Het duidt op
oververmoeidheid van de spier, die het teveel aan afvalstoffen niet voldoende
kan afvoeren. Kramp komt vaak voor in de kuitspier.
Actie!
Laat de persoon ontspannen zitten of liggen.
Probeer de verkramping door middel van schudden van
het getroffen lichaamsdeel eruit te krijgen.
Als schudden niet helpt (bij kramp in de kuitspier):
Het been strekken en de tenen optrekken
Even loslaten
Deze handeling zonodig herhalen
Als de kramp op deze manier niet verdwijnt, kan iemand
voorzichtig de tenen van het slachtoffer richting het gezicht drukken
(rekken van de kuitspier).
Belangrijk!
Bij kramp trekken bepaalde spieren zich voortdurend
samen. Dit is te verhelpen door de spier die tegengesteld werkt aan de verkrampte
spier te activeren.
Bij kramp onder de voet betekent dit dat de tenen
zoveel mogelijk richting scheenbeen moeten worden gebracht.
Bij kramp aan de achterkant van het bovenbeen,
betekent dit dat het been gestrekt moet worden en de romp (neus) zoveel mogelijk
richting het gestrekte been moet worden gebracht.
(Herhaling) voorkomen!
Een goede warming-up (inclusief rekoefeningen)
verkleint de kans op kramp.
Goed drinken voor en tijdens activiteiten vermindert
de kans op kramp.
Volg een goede trainingsopbouw en bouw voldoende
herstelmomenten in.
Wanneer een hockeyer erg vaak last heeft van kramp in
de kuiten verwijs hem dan eens naar een specialist (arts, fysiotherapeut,
orthopeed) voor advies. Soms levert het verhogen van de hak van de voet al een
dusdanige verandering in de stand van de voet waardoor de kuit minder zwaar
wordt belast.
Schaafwonden hebben overeenkomsten met brandwonden.
Bij beiden is de opperhuid verdwenen. Op het hockeyveld ontstaan brandwonden
vaak door een glijdende val op het kunstgrasveld. Lichte brandwonden als gevolg
van een glijdende val zijn te herkennen aan een schaafwond met zwarte randen.
Ook door wrijving met bijvoorbeeld kleding kunnen schaafwonden ontstaan.
Schaafwonden moeten goed schoongemaakt worden zodat er
geen vuil achterblijft en de wond gaat ontsteken. Als een hockeyer op een met
zand ingestrooid kunstgrasveld een schaafwond oploopt spoel dan het zand er
heel goed uit. In zand kunnen glasachtige splintertjes zitten die in de wond
kunnen blijven zitten. Dan de wond door een arts laten schoonmaken!
Actie!
Was de wond uit met water en zeep (zo nodig met een
borsteltje).
Dep de wond droog met een steriel gaasje of schone
doek.
Ontsmet de wond door de wond zelf en de naaste
omgeving te deppen met een ontsmettende vloeistof.
Laat de wond drogen aan de lucht om het
genezingsproces te bevorderen. Al snel ontstaat er zo een korst op de
schaafwond.
Als de wond erg groot/diep is en blijft bloeden of als
de wond mogelijk in contact komt met kleding, dek dan de wond af met een
steriel gaasje. Leg witte watten op het gaasje om doorsijpelend bloed op te
nemen. Dek het geheel daarna af met een zwachtel, zodat het niet meer kan
verschuiven. Het is ook mogelijk om een snelverband of wondsnelverband te
gebruiken om de wond af te dekken.
Houd bij een schaafwond altijd rekening met
tetanusbesmetting!
(Herhaling) voorkomen!
Behandel (schaafplekken op) een gevoelige huid met
vaseline of talkpoeder.
Een spierscheuring kenmerkt zich door onderstaande
verschijnselen:
plotseling optredende pijn (lijkend op een messteek of
zweepslag);
gedeukte en/of abnormaal gezwollen spierbuik boven of
onder de aangedane plek;
blauwe verkleuring onder de aangedane plek (na enkele
uren/dagen);
blijvende stijfheid van de getroffen plek.
Een spierscheuring komt vaak voor in de kuit en
hamstrings.
Actie!
Pas de ICE-regel toe:
ICE = Koel met water, ijs of cold-pack gedurende
minimaal 10 minuten
(leg altijd een doek tussen huid en ijs of cold-pack).
I = Immobiliseren; zorg dat het lichaamsdeel niet
beweegt of gebruikt wordt om op te steunen.
C = Compressie; laat een drukverband aanleggen,
bij voorkeur door een EHBO-er
E = Elevatie; leg het lichaamsdeel, indien mogelijk,
hoog.
Verwijs het slachtoffer naar een arts.
(Herhaling) voorkomen!
Een goede getraindheid, een uitgebreide warming-up
(inclusief rekoefeningen) en een goede sporthervatting verkleinen de kans op
een spierscheuring aanzienlijk.
Bij forse en langdurende inspanningen kan een hockeyer
steken in de zij voelen. Meestal zit deze pijn links onder de ribbenboog (ter
hoogte van maag/milt) of rechts in de leverstreek. Het vermoeden bestaat dat de
steken worden veroorzaakt door een prikkeling van het middenrif (dat gebruikt
wordt bij de ademhaling) of door kramp in het deel van de dikke darm dat zich
in de bovenbuik bevindt. Steken in de zij zijn niet gevaarlijk alleen
onplezierig.
Actie!
Laat de persoon rustiger sporten en goed doorademen.
Laat de persoon even stoppen met hockeyen en adviseer
zich lang te maken (het hele lichaam uitrekken).
Laat de persoon eventueel op de rug liggen.
(Herhaling) voorkomen!
Gebruik geen zware maaltijden vlak voor het hockeyen.
Bouw de inspanning rustig op en doe dus een goed
warming-up.
SUIKERZIEKTE (DIABETES MELLITUS) type II
Bij de chronische aandoening suikerziekte produceert
de alvleesklier onvoldoende insuline. Insuline zorgt ervoor dat de hoeveelheid
suiker in het bloed binnen ‘gezonde’ grenzen blijft. Sporters met diabetes
kunnen als gevolg van hun suikerziekte tijdens het sporten tegen problemen
aanlopen. Wanneer men de insulinedosering niet aanpast, onvoldoende heeft
gegeten of zich stevig inspant, kan het suikergehalte in het bloed zover dalen
dat bewusteloosheid kan ontstaan. We noemen dat een hypoglycaemie, in de
volksmond wordt dat vaak een hypo genoemd. Deze wordt vaak voorafgegaan door
een periode van geeuwen en zweten.
Actie!
Zolang het slachtoffer nog niet bewusteloos is:
Dien extra (snelwerkende) koolhydraten toe, zoals
suikerklontjes, druivensuiker, jus d’orange of zoete frisdrank. Geef daarna
iets te eten, zoals bijvoorbeeld een muesli reep.
Wanneer het slachtoffer bewusteloos is:
Waarschuw een arts.
Geef geen eten of drinken!
Kijk bij het hoofdstuk Bewusteloosheid & stabiele
zijligging op pag. 6 voor verdere acties die moeten worden ondernomen!
Door een val of harde slag kunnen tanden afbreken of
zelfs geheel uit de kaak vallen. Door goed en snel te handelen kan de schade
soms beperkt worden.
Actie!
Laat een tandarts bellen en vraag of de hockeyer snel
kan komen.
Probeer de (stukjes van) tanden zo goed en snel
mogelijk bij elkaar te zoeken.
Pak de uitgeslagen tand vast aan de kroon (niet aan de
wortel) en spoel hem vluchtig schoon met melk of eventueel met water.
Bewaar de uitgeslagen tand in wat melk of in een
bekertje met wat speeksel. De tand mag in geen geval uitdrogen.
De hockeyer moet zo snel mogelijk naar een tandarts.
Deze kan de tand(delen) soms nog terugplaatsen.
(Herhaling) voorkomen!
Een gebitsbeschermer verkleint de kans op gebroken en
uitgevallen tanden aanzienlijk.
Een wond moet goed gereinigd en steriel afgedekt
worden. Door vuil, dat in de wond komt of achterblijft, kan een wond
geïnfecteerd raken. Dit vertraagt het genezingsproces.
Actie!
Reinig de wond met stromend water.
Ontsmet de wond door de wond zelf en de huid rondom de
wond te deppen met een ontsmettende vloeistof (bijv. Jodium of Betadine‚)
Een diepe wond, die nog door een arts behandeld moet
worden, hoeft niet gereinigd en ontsmet te worden.
Haal bij een diepe wond de wondranden naar elkaar toe
en plak een zwaluwstaartje dwars op de wond (zie tekening).
Dek de wond (met of zonder zwaluwstaartje) steriel af
met een dekverband (pleister, snelverband, wondsnelverband of steriel gaas met
witte watten).
Stuur een hockeyer met een diepe wond altijd naar een
arts. Als de wondranden wijken moet de wond gehecht worden!
Belangrijk!
Eerder staat beschreven hoe een schaafwond behandeld
dient te worden.
22-10 | |
25-10 | |
26-10 | |
7-12 | |
21-12 | |
Hele agenda |
JO10-1 | OMHC JO10-Blauw | 3-15 |
Dames 1 | MHCT D1 | 2-5 |
Meer uitslagen |
Nog geen verslagen. |
Meer verslagen |